مهارت‌های نرم: کلید موفقیت پنهان سازمان‌ها در عصر هوش مصنوعی

در دنیایی که هوش مصنوعی مرزهای جدیدی را فتح می‌کند، مهارت‌های نرم همچنان نقطه تمایز انسان‌ها در تعاملات سازمانی و کاری باقی مانده‌اند. اما چطور می‌توان این گنج ارزشمند را تقویت کرد؟

مهارت‌های نرم مثل برقراری ارتباط مؤثر، همدلی و توانایی حل مسائل پیچیده، به کارکنان کمک می‌کنند تا از چالش‌های روزمره با موفقیت عبور کنند و فضایی خلاق و همکارانه در محیط کار به وجود آورند. میهنا مولدووانو، در کتاب جدیدش، معتقد است که برای درک و تقویت این مهارت‌ها به یک زبان مشترک نیاز داریم؛ زبانی که به سازمان‌ها کمک کند تا به طور هدفمند و سیستماتیک این مهارت‌ها را توسعه دهند.

با این حال، چندین توهم رایج در مورد مهارت‌های نرم وجود دارد که مانع از پیشرفت در این زمینه می‌شود:

۱. انتقال‌پذیری: این باور وجود دارد که مهارت‌های نرم در تمام شرایط به یک اندازه کاربرد دارند؛ اما واقعیت این است که فردی که در گروه‌های فنی و کوچک به‌خوبی عمل می‌کند، لزوماً نمی‌تواند همان سطح از مهارت‌ها را در یک جمع بزرگ و متنوع به نمایش بگذارد.

۲. ذاتی بودن: بسیاری بر این باورند که مهارت‌های نرم ذاتی‌اند و قابل آموزش نیستند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که مهارت‌هایی مثل هوش هیجانی، مذاکره و مدیریت احساسات را می‌توان آموخت و با تمرین و تجربه تقویت کرد.

۳. سخت‌ناپذیری: باور دیگری که مطرح است این است که مهارت‌های نرم به دلیل ماهیت ذهنی و وابستگی به شرایط، قابل ارزیابی و اندازه‌گیری دقیق نیستند. اما مولدووانو معتقد است که می‌توان با ایجاد معیارهای مشترک و استفاده از ارزیابی‌های مبتنی بر بازخورد، این مهارت‌ها را به‌طور دقیق‌تر سنجید و آموزش داد.

سازمان‌ها می‌توانند برای تقویت مهارت‌های نرم، از کارگاه‌های آموزشی و فعالیت‌های تیمی بهره ببرند و فضایی فراهم کنند که در آن کارکنان بتوانند به‌راحتی نظرات خود را به اشتراک بگذارند و دیدگاه‌های متنوعی را تجربه کنند. ایجاد فرصت‌های بازخورد هدفمند و محیط‌هایی که کارکنان در آن‌ها بتوانند بدون ترس از انتقاد به یادگیری و تعامل بپردازند، نقش مهمی در رشد این مهارت‌ها دارد.

در نهایت، سازمان‌هایی که به پرورش مهارت‌های نرم در کارکنان خود توجه می‌کنند، نه تنها تیم‌هایی پویا و همکار خواهند داشت، بلکه مسیر موفقیت و نوآوری را هموارتر خواهند کرد.